Strona główna

B³±d po³±czenia z serwerem atero@localhost)Otwieralam drzwi mieszkania z dziwnym uczuciem niepewnosci i zadowolenia jednoczesnie. Nie powiedzial nic wiecej, a ja nie moglam pytac. No, nie moglam. Ale jak moglam ufac Marcinowi, jezeli ciagle napotykalam jakies niedomowienia, niejasnosci? Zamknela znowu oczy i przez chwile sadzilam, ze jest zmeczona rozmowa. Ala wrocila do domu pod koniec lutego, ciagle jeszcze bardzo slaba, z noga uwieziona w gipsie.