Strona główna

B³±d po³±czenia z serwerem atero@localhost)Usiadla obok mnie.- Mamo! Ja juz nie moge! Nie mam sily... mamo, pomoz mi jakos... tego nie sposob... nie sposob wytrzymac! Nie powiedzial nic wiecej, a ja nie moglam pytac. No, nie moglam. Zamknela znowu oczy i przez chwile sadzilam, ze jest zmeczona rozmowa. Jednak zrezygnowal! Chociaz prosilam! Chociaz wiedzial, jak mi na tym zalezy! Ala wrocila do domu pod koniec lutego, ciagle jeszcze bardzo slaba, z noga uwieziona w gipsie.