Pensjonat Dziwnówek tel 029703384

Pokoje:
4 osobowy 55zł osoba
3 os 30 zl osoba
6 os 80 zl osoba

Oferujemy:
disco
solarium
od plazy
2km
Wille
parasol plazowy
radio
dostep do internetu
obiadokolacje

Dziwnówek 595212545
Bartosz Kralski

Tematyka:
hotel łeba
szalony akademik
akademiki warszawa
kolobrzeg
hotele pl
Mroczków Gościnny apartamenty krakow

Polecamy również:

Agroturystyka Pyza w Kożuchowie
Kwatera prywatna Piaski do wody 1300m
Willa Ostrowo od wody 200m
Ośrodek wypoczynkowy Gdańsk od plazy 500m
Apartament Gurdała w Piastowie
Gastronomia Romaliny
Gastronomia Wólka Nadbużna

Ta cholera ma racje... - mruknalem do niego- powinienem byl powiedziec Po raz pierwszy od czasu naszej znajomosci Wojtek oficjalnie przyznal, ze wie o wszystkim. Od dawna bylem przekonany, ze wie, ale dopiero tym pytaniem wyjasnil rzecz ostatecznie. Tymczasem przyszedl grudzie�. Kocham szare grudniowe poranki, pierwsze przymrozki, zalosne drzewa bez lisci. Stalam wiec na peronie i czekalam na odjazd pociagu. Mama otworzyla okno. Usiadla obok mnie.- Mamo! Ja juz nie moge! Nie mam sily... mamo, pomoz mi jakos... tego nie sposob... nie sposob wytrzymac!

Strona główna
	Pensjonat Dziwnówek tel 029703384 Pokoje: 4 osobowy 55zł osoba 3 os 30 zl osoba 6 os 80 zl osoba Oferujemy: disco solarium od plazy 2km Wille parasol plazowy radio dostep do internetu obiadokolacje Dziwnówek 595212545 Bartosz Kralski Tematyka: hotel łeba szalony akademik akademiki warszawa kolobrzeg hotele pl Mroczków Gościnny apartamenty krakow Polecamy również: Agroturystyka Pyza w Kożuchowie Kwatera prywatna Piaski do wody 1300m Willa Ostrowo od wody 200m Ośrodek wypoczynkowy Gdańsk od plazy 500m Apartament Gurdała w Piastowie Gastronomia Romaliny Gastronomia Wólka Nadbużna

Ta cholera ma racje... - mruknalem do niego- powinienem byl powiedziec Po raz pierwszy od czasu naszej znajomosci Wojtek oficjalnie przyznal, ze wie o wszystkim. Od dawna bylem przekonany, ze wie, ale dopiero tym pytaniem wyjasnil rzecz ostatecznie. Tymczasem przyszedl grudzie�. Kocham szare grudniowe poranki, pierwsze przymrozki, zalosne drzewa bez lisci. Stalam wiec na peronie i czekalam na odjazd pociagu. Mama otworzyla okno. Usiadla obok mnie.- Mamo! Ja juz nie moge! Nie mam sily... mamo, pomoz mi jakos... tego nie sposob... nie sposob wytrzymac!