Strona główna

Ta cholera ma racje... - mruknalem do niego- powinienem byl powiedziec Ala wrocila do domu pod koniec lutego, ciagle jeszcze bardzo slaba, z noga uwieziona w gipsie. Niespokojne, burzliwe uczucie do Marcina. To nie jest scisle okreslenie. W pewnym sensie, przynajmniej, nie jest scisle. Ja tego Ola na oczy nie widzialem. Owszem, Mada opowiadala mi o nim i na odleglosc chlopak wydawal sie nawet sympatyczny. Zamknela znowu oczy i przez chwile sadzilam, ze jest zmeczona rozmowa.