Strona główna

B³±d po³±czenia z serwerem atero@localhost)Rozwinelam papier i otworzylam niewielkie pudeleczko. Ala wrocila do domu pod koniec lutego, ciagle jeszcze bardzo slaba, z noga uwieziona w gipsie. Nie powiedzial nic wiecej, a ja nie moglam pytac. No, nie moglam. Po raz pierwszy od czasu naszej znajomosci Wojtek oficjalnie przyznal, ze wie o wszystkim. Od dawna bylem przekonany, ze wie, ale dopiero tym pytaniem wyjasnil rzecz ostatecznie. Stalam wiec na peronie i czekalam na odjazd pociagu. Mama otworzyla okno.